درمانده مانده ام دوسه هفته است ا ی پری
باما نمی نشینی وباما نمی پری
آری منم همان که فراموش کرده ای
آیا مرا هنوز به خاطر می آوری؟
بعد از تو من همین غزل نیمه کاره ام
تکراری و ورق ورق وپوچ وسرسری
تو بی گمان همان غم عشقی که خواجه گفت
"کز هر زبان که می شنوم نا مکرری"
...
آن شب که با تو پر زدم وعاشقت شدم
باور نداشتم که تو از جنس دیگری
باور نداشتم که تو باما غریبه ای
باور نداشتم که تو اینجا مسافری
باور نداشتم به همین راحتی مرا
اینجا به حال خود بگذاری وبگذری
...
گفتی که پیر وخسته دل وناتوان شدم
اما دروغ بود تو از من جوانتری
زیرا هنوز هم که هنوز است عاشقی
زیرا هنوز هم که هنوز است ....
...
ای آرزوی مرده در اعماق زنده رود
یادت به خیر ای......